Les activités de transformation artisanale jouent un rôle essentiel dans l’économie et la vie pratique de la cité grecque. Toutefois, en dehors de la céramique, les chaînes opératoires et le fonctionnement économique des différents artisanats restent peu étudiés. Pour la métallurgie attique, on connaît de mieux en mieux des fonderies de statues de bronze mais pas les forges et la petite fabrication métallique. Il en va même pour le textile : les pratiques vestimentaires sont abordées à partir des œuvres d’art mais l’ensemble de la production reste mal connu, malgré de considérables progrès récents. En effet, il se pose toujours de nombreuses questions relatives à l’organisation des ateliers et leur insertion dans l’espace privé et/ou celui de la cité. C’est à partir de ces aspects que sont abordés un certain nombre de problèmes dans une perspective globale.

Οι χειτροτεχνικές δραστηριότητες διαδραματίζουν ουσιαστικό ρόλο στην οικονομία και στην πρακτική ζωή της αρχαίας πόλης. Ωστόσο, εκτός από την κεραμική, οι εγχειρηματικές αλυσίδες και η οικονομικές λειτουργίες των διαφόρων παραγωγικών κλάδων δεν έχουν μελετηθεί επαρκώς. Σχετικά με την μεταλλουργία στην Αθήνα, γνωρίζουμε πολύ καλά τα χυτήρια μεγάλων αγαλμάτων αλλά όχι τα σιδηρουργεία και τα άλλα μικρά εργαστήρια. Αντίστοιχη είναι και η εικόνα της υφαντικής: οι ενδυματολογικές συνήθειες μελετώνται κυρίως μέσα από έργα τέχνης αλλά η παραγωγική διαδικασία παραμένει ελάχιστα γνωστή, παρά τις αξιωσημείωτες πρόσφατες προόδους. Έτσι τίθενται πολλά ερωτήματα σχετικά με την οργάνωση των εργαστηρίων και την ένταξη τους στον ιδιωτικό και στο δημόσιο χώρο. Θα επιχειρηθεί μια συνολικότερη προσέγγιση αυτών των προβλημάτων.