49. Rok 1831. Przed wymarszem w Warszawie
Złote czasy i wywczasy. Pamiętnik szlachcica z pierwszej połowy XIX wieku
p. 244
Texte intégral
1Zdaje mi się że 5‑go lutego mieliśmy wyruszać w pole, zimno było krzepkie, wichr i śnieżyca. Ułańska kurtka wprawdzie rabatami1 grzała, ale płaszcz niepodszyty mógł sobie zostać na kołku obok parasola. [...]
2„O Warszawo, słodka Ojczyzno i Lessla, i Loursa,2 wolałabyś nam dać na pożegnanie choć po kieliszku kapciachy, niż te lody i lody, a do tego bez cukru” – takeśmy do siebie szeptali po szeregach, obcierając lód z wąsów i stojąc na mrozie długie dwie godziny przed Namiestnikowskim pałacem, nim wyszedł stary generał Klicki, lustrator jazdy, rzucił okiem po froncie, przemówił słów parę do Gawrońskiego i lekkim kiwnięciem głowy dał znak, że lustracja skończona. – Gdy odszedł, wzięliśmy „na ramię broń” i rotami od prawego poszło się na Pragę.
3PRZEDRUK ZA: Ludwik Jabłonowski, Złote czasy i wywczasy. Pamiętnik szlachcica z pierwszej polowy XIX wieku, z przedmową Stanisława Wasylewskiego, Lwów 1920, 122–123.
Notes de bas de page

Le texte seul est utilisable sous licence Creative Commons - Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification 4.0 International - CC BY-NC-ND 4.0. Les autres éléments (illustrations, fichiers annexes importés) sont « Tous droits réservés », sauf mention contraire.