Latające ryby
p. 71-72
Texte intégral
1W tym czasie nowe widowisko ciekawe i bawiące zajmowało mię: były to latające ryby1. W istocie, rzecz to bardzo ciekawa widzieć, jak z niezmiernego morza wylatują jakby jaskółki, krążą ponad jego powierzchnią i znowu się do niego chowają. Czarne skrzydełka tych rybek, białosrebrne piersi, ogon widłowaty, a główka bardziej wyciągnięta niż u ryb zwyczajnych czynią, że patrząc na te ryby w powietrzu, trudno jest sobie wmówić, że to ryby. Żeby je dobrze widzieć, idzie się na przód okrętu, bo ryby te zazwyczaj wyskakują z wody przestraszone okrętem i uciekają w stronę. Widziałem jednak zrywające się z daleka od statku i unoszące się ponad wodą przez pół minuty, nie zawsze w linii prostej, ale się po kilkakrotnie zawracające, jak gdyby to nie ze strachu, ale przez zabawę i z przyjemnością czyniły. Najczęściej widać je pojedynczo wynurzające się i zapadające. Widziałem jednak nieraz, jak przepłoszone okrętem zrywały się spod błękitnej fali na kształt stada siewek czy kuropatw unoszących się nisko ponad polami naszymi. Żeglarze mówią, że na tę oceanową zwierzynę poluje wielki żarłok, sławny z piękności kolorów swoich przy skonaniu, delfin, zwany el dorado. Mówiono mi, że zdarza się widzieć, jak stada tych ryb uciekają przed delfinami przez wiele mil w jednym kierunku, podlatując i zapadając do morza.
2Jednego ranka tak się wysoko podniosła biedna ryba, że zbłądziwszy trafiła na okręt i padła bez ducha. Jej skrzydła w momencie śmierci zwinęły się i zwiędły, a są to podskrzelowe płetwy tej ryby, tak długie, że zwinięte dostają aż do ogona. Wieczorem tegoż dnia wskoczyła na pokład druga rybka, pochwycił ją na powietrzu pies okrętowy i przyniósł żywą, tak że ją z rozpiętymi skrzydłami ujęto i trzymano, póki nie zdechła. To dało mi sposobność do przerysowania skrzydła w naturalnej wielkości, tak jak je widzimy rozpięte w czasie lotu. Skrzydło to, płetwa, składa się z delikatnych jakby prątków połączonych cienką błoną. Siedem takich prątków przedziela płetwę, nie licząc w to skrajnych i pomniejszych przy samej osadzie. Każdy prątek dzieli się na dwa cieńsze, z których każdy jeszcze na dwa cieńsze, a te ostatnie każdy jeszcze na dwa inne. Ten potrójny podział siedmiu środkowych kostek tworzy piękną niby sieć, która do skrzydełek motylów, a szczególnie owych babek nadwodnych jest podobna. Mówili mi ludzie okrętowi, że zawiesiwszy latarnię na linach w noc ciemną, udaje się czasem niemało tych rybek złowić na pokładzie, stworzenia te bowiem lecą na światło jak ptaszki obudzone w nocy.
3Przedruk za: I. Domeyko, Moje Podróże (pamiętniki wygnańca), t. 2, przygotowała do druku, opatrzyła przedmową i przypisami E. H. Nieciowa, Wrocław–Warszawa–Kraków 1963, s. 35.
Notes de bas de page
1 Latające ryby – ptaszory, ryby z silnie rozwiniętymi płetwami piersiowymi, dzięki którym wykonują loty ślizgowe nad powierzchnią wody.
Auteur
(1802–1889)

Le texte seul est utilisable sous licence Creative Commons - Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification 4.0 International - CC BY-NC-ND 4.0. Les autres éléments (illustrations, fichiers annexes importés) sont « Tous droits réservés », sauf mention contraire.