[Bicêtre]
p. 313-314
Texte intégral
1Jako osobliwość, pod względem specjalnego urządzenia w tych szpi‑ talach, odznacza się w Bicêtre1 budowla przeznaczona dla obserwa‑ cji i detencji obłąkanych z dążnością do samobójstwa, podpalania i innych zbrodni. Jest to coś w guście więzień pensylwanicznych2, z wielkim ułatwieniem i oszczędnością służby. Chorzy, będąc ciągle pod skoncentrowanym dozorem, są jednakże odosobnieni i w po‑ trzebie mają łatwość skomunikowania się. Chcąc dać nieco dokład‑ niejsze o tym wyobrażenie, przyłączam ten mały odręczny rysunek.
2Budowla ta jest bez piętra, z góry przez dach szklany oświetloną, a z boku, przez kratę przedzielającą salę wspólną od sześciu poje‑ dyńczych numerów, chorzy mają udzielone dostateczne światło dzienne.
3Każdy pojedyńczy z 24 chorych w osobnym na noc pozostaje numerze, ma swe łóżko, stolik i krzesełko lub ławeczkę. Oddzieleni są od służby potrójną kratą wysoką, mocną i korytarzem okratowa‑ nym, ale pomimo to jeden dozorca, śpiąc w środku gmachu, widzi przy jasnym świetle lamp nocnych, co się dzieje w jego oddziale złożonym z 6 chorych, i w każdej potrzebie wezwać może kogoś więcej z dozoru lub służby dla dania pomocy choremu.
Notes de bas de page
1 W gminie Le Kremlin‑Bicêtre na południowych obrzeżach Paryża. Opisywany budynek był jednocześnie więzieniem, szpitalem psychiatrycznym i sierocińcem. Więziony był tutaj markiz de Sade. Michel Foucault w Historii szaleństwa w dobie klasycyzmu (przeł.H.Kęszycka, Warszawa 1987) mówi o Bicêtre następująco: „Wszystko tak zorganizowano, by obłąka‑ nego zewsząd otaczał świat oceniający; musi się czuć nadzorowany, sądzony i skazywany; związek między winą i karą musi być oczywisty, a karygodność ogólnie uznana” (s. 451).
2 Tj. pensylwańskich (niekiedy zwanych też filadelfijskimi – Filadelfia, skąd system się wywodzi, leży w Pensylwanii). Chodzi tu o system więziennictwa określany mianem „celkowego”: więźnia umieszcza się w pojedynczej celi, by miał sposobność rozważać popełnione przestępstwo i w ten sposób dochodzić do moralnej poprawy.
Auteur

Le texte seul est utilisable sous licence Creative Commons - Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification 4.0 International - CC BY-NC-ND 4.0. Les autres éléments (illustrations, fichiers annexes importés) sont « Tous droits réservés », sauf mention contraire.