List Hersylii Januszewskiej do Józefa Mianowskiego z 5 kwietnia 1833 roku
p. 61-62
Texte intégral
1Wróciliśmy niedawno z Podola i dlatego nie miałeś od nas listu przez tak długi przeciąg czasu. Żebyś nie rozumiał, żeśmy pomarli albo że nas coś złego spotkało, piszę dzisiaj choć słów kilka, bo to Wielki Piątek, dzień dla wszystkich zajęcia i ambarasu, a że i my z tych rzędu, że się tym same zająć musimy. Salusia1 piecze baby, ja chociaż nie wpływam, przynajmniej w czym mogę pomagam. Nie zastaliśmy od ciebie listu, czyś tylko nie słaby? Nie choruj; od wczoraj jakiś mnie przestrach bierze śmierci. Odebraliśmy wiadomość z Kijowa, młoda kobietka, wątpię, żebyś ją u nas widział w czasie twojej bytności w Kijowie, umarła: Czekanowska. Podobno suchoty. Miała mieć dziecię, więc albo przed porodzeniem, albo też potem musiała skończyć, nie mamy dokładnej wiadomości. Mikulska także nie jest dobrze, spodziewa się dziecka, ale podobno, że bliska jest suchot. Nie możesz sobie wystawić, ile ta choroba robi na mnie wrażenia, jakbym jej chciała uniknąć, a jak aż nadto jestem przekonana, że ona mnie minąć nie może. Może wyjechanie za granicę przedłuży mnie jaki rok życia. Powiedz mi, czy można mieć suchoty, nie cierpiąc na piersi, to jest nie czując bólu w piersiach, bo zresztą wszystkie inne symptomata doświadczam: krótki oddech, mordowanie się łatwe, prócz kaszlu i wyraźnego bólu. Gorączkę mam prawie codziennie, tak mi się przynajmniej zdaje, brzęknienie nóg, chociaż prawie niewidoczne, tak jest małe, ale zawsze wieczorem czuję, że mam nogę pełniejszą w trzewiku, pończochę z trudnością zdejmuję. Patrzajże, jakie ze mnie dziecię, piszę ci to wszystko dla dowiedzenia się od ciebie, jakbyś ty mnie prawdę mógł napisać. Dziś mam głowę nabitą cierpieniami, śmiercią, i nie mogę się oprzeć, żebym o tym nie pisała. Mamy zamiar wyjechać zaraz po Przewodniej Niedzieli2 i pragnę już tego; dnie mamy ciepłe, prawdziwie wiosenne. Kiedy my się zobaczymy? Czemu ty nie jedziesz? Są chwile, gdzie nas ten wojaż niepokoi; jak myślę o śmierci, chcę jechać, jak się czuję lepiej, wolałabym zostać i cieszyć swoim własnym kątkiem.
Notes de bas de page

Le texte seul est utilisable sous licence Creative Commons - Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification 4.0 International - CC BY-NC-ND 4.0. Les autres éléments (illustrations, fichiers annexes importés) sont « Tous droits réservés », sauf mention contraire.