1. Suchy pył, czarny kurz
p. 601
Texte intégral
1O, ero fajkowa, ero dziecinna, wróć mi się! Ta lulka była pączkiem nierozwitym życia mego. Co z niej się wysnuło? Żar, a potem popiół – nic więcej; mylę się, bo dym i może smród. Wiesz, jak śmierdzi przepalona fajka, gdy w niej osiędzie i tytuń i sok, i żużle pod kształtem martwej skorupy, którą nożem odskrabiać trzeba i na okno wyrzucać. W zmniejszeniu są to dzieje każdego wulkanu – każdego wybuchu ostatecznym końcem ciężko skrzepła lawa i suchy pył, czarny kurz węgli zstartych. To samo w fajce naszej widziałem, to samo na Wezuwiuszu, to samo w życiu moim!
2PRZEDRUK ZA: Zygmunt Krasiński, Listy do Konstantego Gaszyńskiego, opracował i wstępem poprzedził Zbigniew Sudolski, Warszawa 1971, s. 235, list z dnia 26 maja 1841 roku.

Le texte seul est utilisable sous licence Creative Commons - Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification 4.0 International - CC BY-NC-ND 4.0. Les autres éléments (illustrations, fichiers annexes importés) sont « Tous droits réservés », sauf mention contraire.