14. Bóg Wielki i ludzka dobroczynność
p. 580-581
Texte intégral
1Kurier Warszawski, 1842
2Niemała to rzecz rok ieden w życiu człowieka, kiedy pomnim że z tego życia, aczkolwiek byłoby ono najdłuższe, trzecią część na lata dziecinne i wzrostu, a nieraz drugie tyle na lata odpoczynku odtrącić wypada. Szanujmy więc lata, bo z nich rok każdy iest ważnym ustępem życia ludzi, ogniwem wieczności. Rok 1842 niełatwo zapomnianym będzie. Aczkolwiek pod wielu względami pamiętna historia jego, niemało kart smutku i żałoby zostawia. Kiedy w Europie pożar Hamburga, okropna śmierć tylu ofiar na kolei żelaznej Wersalu, a nieco później przerażaiący y nieprzewidzeniem nieszczęśliwy zgon Następcy tronu Fran. zatrwożyły umysły wszystkich; w jednym prawie czasie na drugiej półkuli ziemskiej równie wielka, jak niepamiętna katastrofa tysiące mienia i życia zburzała. Mówimy o trzęsieniu ziemi na wyspie Hajiti. Nie na tylko katastrofach ograniczyły się smutne wypadki r.b. Gwałtowne pożary we wszystkich kraiach zniszczenie swoie wywarły. Nie tak tak dawno wygasły pogorzeliska Liverpoola, tylu miast niemieckich; zamożnego Kazania, w Rossji, a u nas Ciechanowa, Bełchatowa, Jedlińska, oraz pogorzelisk samejże Warszawy, w której pożar przy Ogrodowej ulicy był najdotkliwszym. Ale w tak wielkich doświadczeniach próbuje się dobroczynność ludzka. Widzieliśmy jak skwapliwie niesiono pomoc nieszczęśliwym hamburczykom; widzieliśmy jak w Rossji monArChA naprzód, Rodzina Jego, współbracia nieszczęśliwych ofiar ponieśli grosz swój dotkniętym niedolą; widzieliśmy wreszcie jak u nas nigdy głuche serca na odgłos nieszczęścia spieszyli dzielić szlachetne wsparcie dla pogorzelców Kazania, to znów dokładać dar do tego, który Łaskawy monArChA na wsparcie Pogorzelców Warszawy przeznaczył. Jeśli z jednej strony ogień dotykał, woda folgowała. Nie widzieliśmy tych obrazów okropnego zniszczenia, które u nas od lat kilku brzegi Wisły powodzią dotknięte przedstawiały. Urodzaj dał Bóg wielki, zażyzniły się pola, zebrano hojny owoc ziemi, a jeśli niestety nieprzewidziane wypadki wywarły wszędzie wpływ niekorzystny na ceny zboża i przez to znacznych strat stało się przyczyną, ta wielka pocieszająca pozostaje pewność, że do tylu klęsk dotykających ród ludzki najokropniejsza klęska głodu z powodów urodzaiów miejsca mieć nie będzie. Odbierane wszakże ze wszechstron wiadomości o przewidzeniach handlu przyszłorocznego zdaie się pozwalać rokować dosyć pomyślnie o sprzedaży tych produktów tutejszego kraju, to jest zboża, wełny i rzeczy kopalnych, które główne jego bogactwo stanowią.
3PRZEDRUK ZA: Kurier Warszawski, 31 grudnia 1842 roku.

Le texte seul est utilisable sous licence Creative Commons - Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification 4.0 International - CC BY-NC-ND 4.0. Les autres éléments (illustrations, fichiers annexes importés) sont « Tous droits réservés », sauf mention contraire.