7. Ten wspaniały nieznajomy
p. 554
Texte intégral
1Gazeta Codzienna, 1842
2Jeden fabrykant, nazwiskiem Durieux, opowiada w tutejszych dziennikach, że na nieszczęsnej kolei żelaznej z swą córką, trzema wnuczkami i ich boną znajdował się w jednym z wagonów, który się przewrócił i już ogniem płonął, gdy jakiś młody mężczyzna, którego opisuje ubiór, z narażeniem własnego życia, jego i całą rodzinę z boną wydobył z palącego się wagonu i na bezpieczne zaprowadził miejsce. Nie dość na tem, ten wspaniały nieznajomy zniewolił ich do przyjęcia 20 franków, aby wygodnie dostać się mogli do Paryża. „Prosiliśmy go z wielkiem naleganiem, aby nam powiedział swoje nazwisko. Odpowiedział uśmiechając się: – Nazywam się Artur; zresztą nie miałem czego obawiać się ognia, gdyż mój kochany wuj zaassekurował mnie przeciw ogniowi”. Poczem oddalił się kulejąc i z na pół spaloną suknią. Powiedziałem mu moje nazwisko i moje mieszkanie, ale wątpię, czy mnie uszczęśliwi sposobnością wynurzenia mu mojej wdzięczności. Oświadczam przeto publicznie, że mu jestem winien życie mojej rodziny, moje własne i 20 fr., które radbym mu zwrócić.
3PRZEDRUK ZA: Gazeta Codzienna, 22 maja 1842 roku.

Le texte seul est utilisable sous licence Creative Commons - Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification 4.0 International - CC BY-NC-ND 4.0. Les autres éléments (illustrations, fichiers annexes importés) sont « Tous droits réservés », sauf mention contraire.