6. Pozostaje tylko 111 śmiertelnie rażonych
p. 501
Texte intégral
1Kurier Warszawski, 1858
2Liczba podróżnych przejeżdżających francuską koleją żelazną od dnia 7go Września 1835 roku, zatem od początku wielkiej epoki kolei żelaznej, do dnia 31go Grudnia 1856 roku, wynosiła, według raportu Komissji, 224 miljonów. Ta liczba wzrastała według zwiększającej się sieci żelaznej kolei i wynosiła jeszcze w r. 1854 tylko 28, w r. 1855 już 30, a w 1856 w całości 35 miljonów podróżnych. Przypadków śmiertelnych w ciągu tego czasu liczą 999, ranionych 1,979; między zabitemi znajdowało się 594, a między ranionemi 1,336 Urzędników kolei żelaznej; między nimi padły cztery piąte ofiarą nieostrożności albo przypadków nieprzewidzianych. Odliczywszy jeszcze tych, którzy nie należeli do podróżujących, pozostaje na przeciąg czasu od jesieni 1835 roku do końca 1856 roku, zatem dwudziestu lat i kilku miesięcy, tylko 160 przypadków śmiertelnych i 509 ranionych. Między temi zabitemi padło 49, a między ranionemi 107 podróżnych ofiarą własnej nieostrożności albo niedbalstwa. A odliczywszy jeszcze i tych, to pozostaje tylko 111 śmiertelnie rażonych i 402 ranionych podróżnych, z winy administracji francuskiej kolei żelaznej. Te wypadki na 224 miljonów podróżnych w ciągu tych 20 lat, stanowią stosunek jak 1 zabity do 2 miljonów i 1 raniony do 558,000 podróżnych. Większa liczba ofiar została uszkodzoną w r. 1842 podczas wielkiego przypadku pod Versailles, przy czem zginęło 52 podróżnych, podczas 5 innych pod Fampoux w 1842, Orsay 1854, Vaugirard, Moret i Peltre 1858 r., tak, że z tych 111 zabitych podróżnych, zginęło 97 przy 6 nadzwyczajnych, a 14 tylko przy innych wypadkach.
3PRZEDRUK ZA: Kurier Warszawski, 21 września 1858 roku.

Le texte seul est utilisable sous licence Creative Commons - Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification 4.0 International - CC BY-NC-ND 4.0. Les autres éléments (illustrations, fichiers annexes importés) sont « Tous droits réservés », sauf mention contraire.