Druk
p. 223-224
Texte intégral
1Kiedy myśl moja kolejno bada
Wśród piśmiennictwa postępu dzieje,
Widzi, jak jutrznia oświaty blada
Przez długie wieki mglisto goreje...
Bo póki rylec z trudnością kreśli
Nieznane tłumom twory pisarza,
Dopóty rozwój marzeń i myśli
Tylko wybranym treść swą wyraża.
Każdy rękopism przez lat tysiące
Był amuletką, zjawiskiem świętem,
Drożej cenionym niż skarby lśniące;
W kopalniach badań był on diamentem.
Toteż Dariusza1 wziąwszy namioty,
Syn Macedonii2, kiedy otwiera
Perską szkatułę zdobną w klejnoty,
Mówi: „W nią złożę dzieła Homera”.
Tak ten, co w całej swych państw przestrzeni
Ziemią tonącą w bogactwach włada,
Nad wszystkie skarby tę chwałę ceni,
Że w jego dłoniach leży Iliada3.
Lecz ten monopol w myśli zamianie
Dla małej liczby błyszczy rozkoszą;
A tłumy w ustne tylko podanie
Bogactwo nauk z wolna przynoszą.
I często pisarz schodzi ze świata,
Nim się należnej chwały doczeka;
Bo gdzie wieść ustna bieży z daleka,
Tam sława skrzydłem z ołowiu wzlata.
Lecz oto nowa cudowna era
Po bladej jutrzni wiekowej wstaje:
Jeniusz milionom wiedzę otwiera
I pras ogniwem przybliża kraje!
Tłum, co zapełniał myśli przysionek,
Wbiega na koniec w samą świątynię;
Rosa nauki przez siatkę czcionek
Spada i wielkim korytem płynie!...
Radośnie wstrząsa się Ziemia cała!
Ruch kolosalny ludy ogarnia;
Na skrzydłach wichru przelata chwała;
Skarbnicą krajów każda drukarnia!
Wy! którzy coraz świetniej i czynniej
Myśl Gutenberga w czyn przenosicie,
Rozdawcy światła! Wam to są winni
Pisarz – swą chwałę, a tłum – swe życie!
2Źródło: Deotyma [właśc. Jadwiga Łuszczewska], Druk, „Dziennik Warszawski” 1853, nr 163, s. 1.
Notes de bas de page
1 Dariusz III (zm. 330 p.n.e.) – król Persji, który w latach 334–331 p.n.e. nie zdołał przeciwstawić się podbojom Aleksandra Macedońskiego.
2 Syn Macedonii to Aleksander Macedoński (zwany też Wielkim [356–323 p.n.e.]) – król Macedonii, który po podboju Grecji, Egiptu i Persji zbudował ogromne imperium, się‑ gające na wschodzie Indii.
3 Jedna z wielu legend o Aleksandrze Macedońskim mówi, iż nie rozstawał się on nigdy z Iliadą, zaopatrzoną w komentarze jego nauczyciela, greckiego filozofa Arystotelesa.

Le texte seul est utilisable sous licence Creative Commons - Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification 4.0 International - CC BY-NC-ND 4.0. Les autres éléments (illustrations, fichiers annexes importés) sont « Tous droits réservés », sauf mention contraire.