[Droga podziemna]
p. 283-284
Texte intégral
1Pewien Francuz1 ułożył i wykona niedługo w Londynie przedsięwzięcie godne podziwienia dla swojej śmiałości i użyteczności. Od dawna widziano potrzebę połączenia obydwóch brzegów Tamizy poniżej tak zwanego Mostu Londyńskiego, przy ujściu tej rzeki, lecz napływ i wielkość statków, idących ciągle tą częścią koryta, nie dozwalała wystawić mostu. Przed 25 laty przedsięwzięto utworzyć drogę podziemną, popod rzeką2, rozpoczęto nawet dwa razy robotę i dość daleko ją posunięto, za każdym wszelako razem musiano przerwać to dzieło, napotykając pomiędzy gliną, stanowiącą łożysko Tamizy, wielkie warstwy piasku, który dozwalał przejście wodzie, a ta zalewała zbudowaną część drogi. Pan Brunel, sławny przez swoje cudowne prawie dzieła mechaniczne, i którego rzadkie talenta zasługują tylko na ten zarzut, iż ich swojej ojczyźnie nie poświęca, postanowił powrócić do zaniechanego dwukrotnie zamiaru i przywieść go do skutku, za użyciem środków niezawodnych. Następnie utworzyło się towarzystwo i w przeciągu kilku dni zebrano składki 7 680 000 złp. Należy się spodziewać, iż parlament w czasie tegorocznych posiedzeń udzieli upoważnienie, bez którego podobne roboty wykonywane być nie mogą. Ta podziemna droga będzie szła o 34 stopy pod łożyskiem rzeki, można ją będzie uważać za pierwszą w całym świecie popod rzeką tej wielkości jak Tamiza. Składać się będzie z dwóch galerii zaokrąglonych, połączonych między sobą przez arkady. Każda galeria będzie miała 13 stóp i pół szerokości, a 15 wysokości, galerie budowane będą z samych cegieł, z którymi szerokość ich wynosić będzie 35 stóp; jedna galeria służyć będzie dla powozów tam idących, a druga dla powracających; po brzegach będą chodniki dla pieszych. Spadzistość tej drogi przy brzegach rzeki będzie 4 stopy na 100, a pod samą wodą tylko 3 na 100. Przyjęto przybliżony rachunek, iż myto tej drogi przyniesie rocznego czystego dochodu 982 400 złp. Duch spółki i stan umiejętności mechanicznych mogą jedynie podobne dzieła przedsiębrać.
2ŹRÓDŁO: „Gazeta Korespondenta Warszawskiego i Zagranicznego” 1824, nr 126, s. 1575.
Notes de bas de page
1 Pewien Francuz to Marc Isambard Brunel (1769–1849) – angielski inżynier, który w latach rewolucji francuskiej wyemigrował z Francji najpierw do Stanów Zjednoczonych, a później do Anglii. W Anglii zasłynął jako projektant i budowniczy tunelu pod Tamizą. Projekt ten poprzedzony był niezrealizowanym pomysłem budowy tunelu pod Newą w Petersburgu. Inżynieryjną sławę zyskał także jego syn – Isambard Kingdom Brunel (1805–1859), asystujący ojcu przy budowie tunelu. Tunel zaczęto drążyć z początkiem 1825 roku, ale roboty natrafiły na nieoczekiwane przeszkody i otwarcie tunelu znacznie się opóźniło: nastąpiło ono dopiero 1 sierpnia 1842 roku.
2 W 1799 roku angielski inżynier Ralph Dodd powziął taki zamiar, ale wobec piętrzących się problemów technicznych budowę tunelu (który miał połączyć Gravesend i Tilbury) zarzucono.

Le texte seul est utilisable sous licence Creative Commons - Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification 4.0 International - CC BY-NC-ND 4.0. Les autres éléments (illustrations, fichiers annexes importés) sont « Tous droits réservés », sauf mention contraire.