[Nie znam nic mniej poetycznego...]
p. 222-223
Texte intégral
Montreux, 14 sierpnia 1830, 10 w nocy
1Wyjechałem dziś z Genewy, gdzie po powrocie z Chamonix trzy dni zabawiłem. Drugą moją podróż po Szwajcarii rozpocząłem z największym poetą Polski1, z naszym Byronem, i z jednym z moich polskich przyjaciół, oddanym również całkowicie poezji; Leman przebyliśmy statkiem parowym. Nie znam nic mniej poetycznego jak statek parowy. Ten dym, którego każdy atom jest obliczony, ten ogień, który pali się wewnątrz matematycznym płomieniem, ten pomost ogromny zarzucony linami i żaglami2, wszystko to robi na mym umyśle wrażenie dosyć suche. Miarowo przecinam fale sposobem rozmierzonym. Nie ma najlżejszej zmiany; ile minut, tyle fal wody przejść trzeba. Znam naprzód chód statku, od początku podróży widzę kierunek, który się nie zmieni. Co za różnica z łódką wysmukłą, wdzięczną, lekką, której maszty otulone żaglami, spadającymi w śnieżystych draperiach! Podmuch wiatru wzdyma je na chwilę i spłaszcza, aby podnieść znowu. Z jaką zwinnością leci po fali! Wydaje się, że ma swoją wolę, swój pęd własny, ruch życia; w parowcu zaś nie widać duszy; wszystko tu jest materią, wszystko jest pozytywne; nieokreśloność, urok niestałości i niepewności są tu stracone; jest to trup pływający. A łódź jest łabędziem o białych piórach i falistej szyi. Przy tym na statku zawsze jest nieskończona ilość osób, elegantek i głupców, niemieckich studentów i żebraków, bankierów i kupców, ludzi rozumnych i blagierów, i spekulantów; i ani jednego, który by podziwiał ten kryształ, po którym się ślizga, i złoto słońca, które skrzy się gwiazdami wśród fal, wierzchołki ich złoci, napełnia wgłębienia i kołysze się na ich grzbietach!
2I oto znowu jestem w Montreux w noc spokojną, wspaniałą.
3ŹRÓDŁO: Zygmunt Krasiński, Dziennik, przekład W[andy] Daleckiej, w: tenże, Pisma Zygmunta Krasińskiego, za zezwoleniem rodziny poety wydał Tadeusz Pini, wydanie krytyczne, zupełne, t. 6: Utwory francuskie 1830–1847, Lwów 1904, s. 131–133.
Notes de bas de page
1 To jest z Adamem Mickiewiczem, którego Krasiński poznał w Genewie 11 sierpnia 1830 roku. Krasiński z Mickiewiczem i Antonim Edwardem Odyńcem odbyli wspólną wycieczkę w Alpy, odwiedzając m.in. Interlaken, Lauterbrunnen, Grindelwald, Meringen i górę Rigi.
2 Jak większość statków parowych z pierwszych dekad XIX wieku jednostka, którą płynął Krasiński, była statkiem zaopatrzonym w maszty i żagle, wykorzystywane w przypadku pomyślnego wiatru lub awarii maszyny.
Auteur

Le texte seul est utilisable sous licence Creative Commons - Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification 4.0 International - CC BY-NC-ND 4.0. Les autres éléments (illustrations, fichiers annexes importés) sont « Tous droits réservés », sauf mention contraire.