Okręt napowietrzny
p. 183-184
Texte intégral
1W nowszych czasach, gdzie tyle wynajdowano sposobów przenoszenia się z miejsca na miejsce i ułatwiania podróży, przemyślano także nad udoskonaleniem balonów, mianowicie zaś nadania im pewnego kierunku, przez opanowanie żywiołów, aby nie były igraszką wiatru. Zamiarem jest stworzyć tym sposobem komunikację między Londynem a Paryżem, która by wszystkim liniom celnym i kordonom urągać się mogła. Po kilku próbach już był w Paryżu dzień odjazdu nowym tym okrętem wyznaczony, niezliczone mnóstwo ciekawego ludu już się było zebrało na to rzadkie widowisko, gdy balon wskutek przepełnienia gazem pękł właśnie w chwili, gdy miał się wznieść w powietrze1.
2Jednakże tym niezrażeni przedsiębiorcy utworzyli przedsiębiorstwo, pod przewodnictwem pana Lennox, i przenieśli fabrykę swoją do Londynu2, gdzie w czerwcu r.b. (1835) czytamy następujące uwiadomienie:
3„Pierwszy okręt napowietrzny, Orzeł, 160 stóp długi, 50 stóp wysoki, a 40 stóp szeroki, urządzony na 17 osób, przeznaczony dla utrzymywania komunikacji pomiędzy najznakomitszymi miastami Europy, pierwszą podróż odbędzie z Londynu do Paryża.
4Figura AA [il. 14] przedstawia balon napełniony gazem, zrobiony z 7000 stóp kwadr[atowych] bawełnianego muślinu, aby nie przepuszczał powietrza – lakierowany; jest to cylinder, kończący się z obu stron w formie ostrokręgu, ma zawierać około 7000 stóp kubicznych.
5Okręt, czyli czółno BB, jest 75 stóp długie, a 7 wysokie; postument jest drewniany, z mocną naokół siecią, aby nikt wypaść nie mógł. c jest kajuta w środku czółna, 6 stóp szeroka. DEFG są cztery skrzydła, za pomocą których okręt porusza się; każde skrzydło składa się z 80 klap ruchomych – także z muślinu lakierowanego, 2 stóp 6 cali długich, a 9 cali szerokich, przytwierdzonych do postumentu z trzciny. Po jednej stronie skrzydeł jest mocna sieć dla wsparcia klap, gdy biją w powietrze i poruszają okręt. D i F pokazują sieć; E i G wskazują klapy. Cała zaś ta machina ma postać dosyć podobną do wieloryba”.
6ŹRÓDŁO: Okręt napowietrzny, „Przyjaciel Ludu” 1836, nr 34, s. 272.
Notes de bas de page
1 Balon „Orzeł”, nazwany przez swego konstruktora (francuskiego pułkownika piechoty, hrabiego Lennoxa) „okrętem powietrznym”, zniszczony został na paryskim Polu Marsowym 17 sierpnia 1834 roku (wskutek pęknięcia powłoki i zapalenia się wodoru) przed pierwszą publiczną próbą wzniesienia się.
2 Niezrażony paryskim niepowodzeniem Lennox zbudował swój drugi „okręt powietrzny” (nazwany również „Orzeł”) w Londynie. Balon był eksponowany w „doku” w Kensington od lipca do sierpnia 1835 roku, po czym został przeniesiony do Vauxhall Gardens. Pomimo wielokrotnych zapowiedzi do lotu londyńskiego „Orła” nigdy nie doszło.

Le texte seul est utilisable sous licence Creative Commons - Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification 4.0 International - CC BY-NC-ND 4.0. Les autres éléments (illustrations, fichiers annexes importés) sont « Tous droits réservés », sauf mention contraire.