Uwaga w kwestii fałszerstw i plagiatów
p. 382-383
Texte intégral
1Mając na uwadze interes propagowania mojej metody, w ciągu tych dziesięciu lat1 nie odmawiałem jakiejkolwiek formy autoryzacji osobom, które pragnęły rozwijać moje dzieło; nigdy również nie uskarżałem się, gdy udzielane przeze mnie przyzwolenia interpretowano na tyle szeroko, że niektórzy czuli się właściwie upoważnieni do przedrukowywania moich tekstów. Spotykano wszelako naśladowców, reprodukujących pod własnym nazwiskiem traktaty, w których przemawiam w pierwszej osobie. Zachowałbym milczenie nawet wówczas, gdyby te zapożyczenia, czasem wymuszone, a czasem przekraczające miarę, nie naruszały moich własnych interesów. Zaczęły jednakowoż docierać do mnie nazbyt niestety liczne sygnały, że moja metoda mogła trafić w ręce spekulantów, stanowiąc przyczynę wielu rozczarowań; stało się wobec tego koniecznością, by opatrzyć ją gwarancjami skierowanymi przeciwko tym, którzy ją kompromitują: albo nazbyt przesadnie prezentując jej możliwości, albo też odwołując się do zastosowań, które są ograniczone czy nawet nic niewarte. Tylko wtedy, gdy zamiast nieforemnego szkieletu nauczanie mnemotechniczne zaoferuje całość, której poszczególne części będą w sposób prawidłowy powiązane, sprzeciw wobec metody utraci całą swoją moc i nic już więcej nie stanie na drodze do triumfu prawdy.
2Deklaruję niniejszym, że jako fałszerz będzie przeze mnie ścigany każdy, kto by bez mojej zgody publikował moje formuły w części lub w całości2.
3Jeśli inne dzieła dopomogą w rozwoju tej wiedzy, będę pierwszym, który powinszuje ich autorom; nie mogę jednak dłużej tolerować sytuacji, w której kaleczy się moje idee, narażając na potępienie teorię i nazwę, jaką poprzez wszystkie swoje usiłowania staram się ochronić od jakichkolwiek zarzutów.
AIMÉ PARIS
Listopad 1833
Notes de bas de page
1 Od pierwszego wydania książki w roku 1823. W tej sprawie por. wstęp do niniejszego tekstu.
2 Paris nie jest oczywiście pierwszym autorem, który odwołuje się do przynależnych mu praw autorskich. Co więcej, sformułowanie, jakiego używa, w mniej lub bardziej zmienionej postaci było wielokrotnie stosowane w różnych publikacjach wydawanych w trzech pierwszych dekadach XIX stulecia, a nawet w wieku XVIII. Z reguły pojawiały się tam następujące słowa odautorskie: „Je déclare que je poursuivrai comme contrefacteur...”.
Auteur

Le texte seul est utilisable sous licence Creative Commons - Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification 4.0 International - CC BY-NC-ND 4.0. Les autres éléments (illustrations, fichiers annexes importés) sont « Tous droits réservés », sauf mention contraire.