Kompletny podręcznik ogrodnika
p. 216
Texte intégral
1Nadgrobki, czyli pamiątki zmarłych, mogą być stawiane w rozmaitych kształtach: odrębne jednak mają dla siebie cechy. Znachodzić ich powinien gość w miejscach odosobnionych i w oddaleniu od zamieszkanych budynków. Padół odludny i zakryty przed okiem gęstwiną tudzież wyspa wysadzona topolami1 i płaczącymi wierzbami byłyby dla niej stanowiskami najprzyzwoitszymi. Jeżeli ziemia pokrywa zwłoki ukochanego dziecięcia, które miało być pociechą starości twojej, pamiątka taka nie potrzebuje przepychu: prawdziwa bowiem żałość nie jest wystawną. Na utrąconej kolumnie jeśli postawisz urnę pogrzebną albo tablicę kamienną z napisem, przelejesz w odwiedzającego wielką część uczuciów twoich. Jeżeliś przeciwnie stracił ojca lub ukochaną żonę, winieneś im strojniejszą pamiątkę. Marmur i rzeźba mogą tam być użyte. Ale jeżeli zwłoki człowieka znakomitego w towarzystwie przez urząd, dostatki lub czyny w ogrodzie tym spoczywają, tam dopiero architektura wysadzić się w ozdobach powinna, aby połączyć zadziwienie z żalem utraty.
Jedna z 28 akwafort Jana Zachariasza Freya, zdobiących Myśli różne... Czartoryskiej, i jedna z dwóch umieszczonych w rozdziale O monumentach.

Notes de bas de page
1 We francuskim oryginale – cyprysy (cyprès). Jak widać, Wodzicki jako tłumacz dostosowywał teksty obce do środkowoeuropejskich warunków klimatycznych.
Auteur

Le texte seul est utilisable sous licence Creative Commons - Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification 4.0 International - CC BY-NC-ND 4.0. Les autres éléments (illustrations, fichiers annexes importés) sont « Tous droits réservés », sauf mention contraire.