Migracyjna pamięć, wspólnota, tożsamość
Migration Memory, Community, Identity
Nasza pamięć (indywidualna, rodzinna, środowiskowa...), pamięć każdego, kto nie dosięga PRL-owskiego doświadczenia, wydaje się trwale podzielona - i to w obu naraz znaczeniach tego słowa. Po pierwsze dlatego, że rozdziela, odróżnia, izoluje to, co jest prawdą naszego doświadczenia, od doświadczenia będącego (ponoć) powszechnym udziałem - i to ostatnie kontestuje, subwersywnie podkopuje, rozkłada na zatomizowaną konstelację indywidualnych przypadków czy świadectw. Po drugie, jest to jednak prze...
Our memory (of an individual, of the family, of a circle, etc.), the memory of every person who did not experience the Polish People’s Republic, appears to be permanently divided, in both senses of the word. Firstly because it divides, differentiates, isolates that, which is the truth of our experience, from the (supposedly) common experience: and it contests the latter, subversively undermines it, dismantles into an atomised constellation of individual cases or testimonies. Secondly, it is al...
Éditeur : Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk
Lieu d’édition : Warszawa
Publication sur OpenEdition Books : 1 février 2024
ISBN numérique : 978-83-67637-39-8
DOI : 10.4000/books.iblpan.11211
Collection : Nowa Humanistyka
Année d’édition : 2016
ISBN (Édition imprimée) : 978-83-65573-45-2
Nombre de pages : 488
Ryszard Nycz
Sondowanie pamięci (5): być (z) sobą nie u siebieRoma Sendyka
Pamiętanie, fuzja czasów i estetyka migracyjnaTomasz Sapota
ZniekształceniaI Dyskursy migracji
Mieke Bal
Anna Kowalcze-Pawlik (trad.)
Migracja: estetyki migracyjne na rzecz nowych sposobów widzeniaII Palimpsesty pamięci jednostkowej i wspólnotowej
Ryszard Koziołek
Polaków Portret Własny Revisited . Zajmowanie pozycji krytycznejKinga Siewior
Kochankowie z Zielna i inne historie. Jak lokalizować pamięć przesiedleń? (Nikt nie woła Kazimierza Kutza i Józefa Hena)Iwona Boruszkowska
Świadomy nomadyzm. Translokacje Sofii Jabłońskiej – opowieści (o) tożsamości w ruchuIII Pamięć o migrującej tożsamości
Przemysław Czapliński
Przemieszczenia. O powojennej prozie chłopskiejKamila Gieba
Dyslokacja przestrzeni, dysfunkcja tożsamości. Elementy kontrdyskursu w polskiej literaturze migracyjnej (1945–1989)Aleksandra Grzemska
Szczecińskie autobiografie po(st)osiedleńcze po 1956 rokuIV Wspólnoty emocjonalne w ruchu
Agnieszka Dauksza
Wspólnoty emocjonalne. W stronę interpretacji relacyjnejMonika Glosowitz
Afektywne geografie wyobrażone. O poezji polskich emigrantekWiktoria Kozioł
Wspólnoty emocjonalne na przykładzie filmu Żmijewskiego Oni. Nieudana próba wzmocnienia tożsamości w celu jej rozbrojeniaV Mobilizacja tożsamości społecznej
Grzegorz Niziołek
Awans społeczny i polityczna nieświadomość: Człowiek z marmuru Andrzeja Wajdy i Tańczący jastrząb Grzegorza KrólikiewiczaDorota Mieszek
MY, mieszczanie, czyli teatr a identyfikacja klasowaVI Filozoficzne konteksty tożsamości – bycie (z) sobą, (nie) u siebie
Joanna Tokarska-Bakir
Jeffrey Jerome Cohen: od olbrzymów – przez antropologię potworności – do postantropologii kamieniKrzysztof Ziarek
Agnieszka Rejniak-Majewska (trad.)
U siebie, nie u siebie: przynależności HeideggeraEwa Plonowska-Ziarek
Agnieszka Rejniak-Majewska (trad.)
Od śmierci podmiotu do historii narodzin: Foucault, Arendt i SilvermanMichał Koza
„Historia jest zawsze przeciwko ludziom”. Sońka Ignacego Karpowicza jako narracja etycznaVII Fantazmaty przemieszczeń
Andrzej Leder
Fakt historyczny, imaginarium, fantazmatŁukasz Łoziński
Umieścić obce w narodowej narracji. Przykład GliwicInga Iwasiów
KimkaNasza pamięć (indywidualna, rodzinna, środowiskowa...), pamięć każdego, kto nie dosięga PRL-owskiego doświadczenia, wydaje się trwale podzielona - i to w obu naraz znaczeniach tego słowa. Po pierwsze dlatego, że rozdziela, odróżnia, izoluje to, co jest prawdą naszego doświadczenia, od doświadczenia będącego (ponoć) powszechnym udziałem - i to ostatnie kontestuje, subwersywnie podkopuje, rozkłada na zatomizowaną konstelację indywidualnych przypadków czy świadectw. Po drugie, jest to jednak przecież pamięć podzielona z innymi - w tym sensie, w jakim podziela się czyjś los czy czyjeś zdanie; a więc taka, która ma udział, która uczestniczy w ponadjednostkowym, a może też i w jego wytwarzaniu... Wygląda, że wszędzie tam, gdzie - jak to w kulturowej pamięci i kulturze w ogóle - nie potrafimy oddzielić "nagich" faktów od ich wartości i znaczeń (tego, o czym sądzimy, że się wydarzyło, od tego, co się faktycznie wydarzyło), ustalić, czym naprawdę było to, co było, tam więź jednostkowego i wspólnotowego nie tworzy homogenicznej całości, lecz raczej rodzaj węzła czy splotu, w którym odmienności i powinowactwa są nawzajem dla siebie czynnikiem zarazem jedności i odróżnienia; czynnikiem, który antagonistycznie spaja podzieloną wspólnotę naszej pamięci. (prof. Ryszard Nycz)
Our memory (of an individual, of the family, of a circle, etc.), the memory of every person who did not experience the Polish People’s Republic, appears to be permanently divided, in both senses of the word. Firstly because it divides, differentiates, isolates that, which is the truth of our experience, from the (supposedly) common experience: and it contests the latter, subversively undermines it, dismantles into an atomised constellation of individual cases or testimonies. Secondly, it is also a memory divided between us and others, in the way one can share their fate or opinion with others; and therefore, it is memory which participates in the beyond-the-individual, and perhaps even in the creation of it… It would appear that in instances where (as is the case in cultural memory and memory as a whole) we cannot separate ‘naked’ facts from their value and meanings (that which we believe to have happened from that which really happened), establish what ‘what was’ really was, that is where the connection between the individual and the communal does not form a homogenic whole, but rather a kind of knot or tangle, in which differences and similarities are a factor of togetherness and otherness for one another; a factor which merges together, antagonistically, the divided community of our memory. (Prof. Ryszard Nycz).
Roma Sendyka – pracuje w Katedrze Antropologii Literatury i Badań Kulturowych Wydziału Polonistyki UJ, prowadzi Ośrodek Badań nad Kulturami Pamięci. Zajmuje się teoriami badań kulturowych, w tym zwłaszcza badaniami nad kulturą wizualną i kulturami pamięci.
Tomasz Sapota – polski filolog klasyczny, latynista i literaturoznawca, profesor nauk humanistycznych, wykładowca Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Opublikował m.in. Magia i religia w twórczości Lucjusza Apulejusza z Madaury. Wpływy orientalne w literaturze rzymskiej II wieku n.e. (2002), Juwenalis (2009), Lucius Annaeus Seneca, Troades (przekł. i oprac. T. Sapota i I. Słomak, 2016), Lucius Annaeus Seneca, Oedipus (edycja tekstu, przekł., komentarz T. Sapota i I. Słomak, 2017), „Kobiety fenickie” Lucjusza Anneusza Seneki. Opracowanie monograficzne. (oprac. T. Sapota i I. Słomak, 2019) Makrobiusz, Uczty i rozmowy, t. I, ks. 1-3 i t. II, ks. 4-7 (przekł., wstęp i przypisy T. Sapota, 2019).
Ryszard Nycz – teoretyk i historyk literatury i kultury, profesor na Wydziale Polonistyki UJ, redaktor naczelny „Tekstów Drugich” IBL PAN. Opublikował m.in.: Sylwy współczesne (1984, 1996), Tekstowy świat (1993, 2000, tłum. bułg. 2005, tłum. ukr. 2007), Język modernizmu (1997, 2002, 2013, tłum. ang. 2017), Literatura jako trop rzeczywistości (2001, 2012), Poetyka doświadczenia. Teoria – nowoczesność – literatura (2012), Kultura jako czasownik. Sondowanie nowej humanistyki (2017).
Le texte seul est utilisable sous licence Creative Commons - Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification 4.0 International - CC BY-NC-ND 4.0. Les autres éléments (illustrations, fichiers annexes importés) sont « Tous droits réservés », sauf mention contraire.
Maszynerie afektywne
Literackie strategie emancypacji w najnowszej polskiej poezji kobiet
Monika Glosowitz
2019