50. Carskie fajerwerki w Łazienkach
Przyjazd do Królestwa [fragmenty]
p. 193-194
Texte intégral
1Pojechaliśmy do Łazienek, które po Charlottenburgu1, a nawet po Poczdamie – wydały mi się siedliskiem wieszczek.
2Wiele zapewne do tego zachwytu przyczyniało się uczucie Polki, lecz i cudzoziemcy przyznają, że Stanisław August miał gust wielce wykwintny i znał się w wysokim stopniu na sztukach pięknych. Toteż Łazienki Królewskie należą zapewne do najpiękniejszych przybytków królewskich. Czarodziejskim jest obraz, gdy śliczny pałacyk, wśród wieńca drzew cudnych, odzwierciedla się w wodzie, czyli to za dnia, czyli też przy świetle księżyca. [...]
3Przypadła w tym czasie iluminacja wielka. Był zjazd jakiś, car, następca tronu – i książęta pruscy z Berlina. Pojechaliśmy do Łazienek, by zobaczyć cały ten świat wielki, wystawny – raz tylko jeden! [...]
4Widziałam wtedy w Łazienkach i pierwsze piękności: pierwsze gwiazdy na horyzoncie stolicy – i zdawało mi się znowu, że Berlin takich nie ma. Nader ciekawym przedstawiało się to zebranie, zwłaszcza dla nowicjuszki. Bo cała elegancja przechadzała się, stała lub siedziała przed pałacem. [...]
5Muzyka wojskowa: dwie orkiestry, szeroko i daleko dźwięczne rozlegały tony.
6Iluminacje zajaśniały rzęsiste: szpalery długie tworzyły jakoby z lamp ściany – a było tam duszno, skwarno i trwożnie niby. Teatr na wyspie i pływający po stawie statek licznym, kolorowym błyszczały światłem. Ognie sztuczne, bengalskie, wszystko przypominało Olimp i krainę bajek. Co do mnie jednakże, wolałam widzieć Łazienki, gdy tam niewiele przechodziło się osób – ciche, a stokroć wdzięczniejsze i malowne więcej.
7W lat parę później wydarzył się przy podobnych iluminacjach okropny wypadek. W czasie fajerwerków uderzył kij smolny, palący się, z całym impetem w młodą panienkę i przeszył ją na wskroś... Ktoś z obecnych, a przytomny, wyszarpnął go z niej... zemdloną przewieziono do domu i kilku zaraz przyzwano lekarzy. Wyleczyli ją po długich cierpieniach, ale czy złe nie pozostały skutki? Nie wiem.
8PRZEDRUK ZA: Paulina Wilkońska, Moje wspomnienia o życiu towarzyskim na prowincji w Kongresówce, cz. 1, Poznań 1875, s. 17–20.
Notes de bas de page
1 Charlottenburg – zespół parkowo‑pałacowy w Berlinie.
Auteur
-
Paulina Wilkońska
1815–1875

Le texte seul est utilisable sous licence Creative Commons - Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification 4.0 International - CC BY-NC-ND 4.0. Les autres éléments (illustrations, fichiers annexes importés) sont « Tous droits réservés », sauf mention contraire.