7. Trzęsienie ziemi na niby
Wspomnienia [fragmenty]
p. 51-52
Texte intégral
1Zbiegowiskiem zabaw w Winnicy1 był dom Szczeniowskich, duszą zabaw całego miasta Szczeniowski. [...]
2Nie było dnia, żeby stary Szczeniowski nie spłatał figla głośnego po całej Winnicy, a jednak nie było przykładu, żeby mu się który nie udał; to przez listy udane pokłócił Polaka lekarza z Niemcem pigułkarzem aż do pojedynku, a potem ich sprowadzał na zgodę uroczystą; to zmyślił jakąś wiadomość, która wstrzęsła całe mury pojezuickie; to znowu godził baby plotkarki, co bały się zgody jak wściekły pies wody, to urzędników moskiewskich rozmaitymi sposobami mitrężył; to żenił, to rozwodził, a każda psota rozwiązywała się szczęśliwie i wesoło. O figlach Szczeniowskiego można by tak ciekawą księgę napisać, jak o dowcipnych łgarstwach Radziwiłła. Do tych figlów służba jego była tak wprawna, że spojrzał, a już wiedziała, co robić. Pewnego razu wszystkie dzienniki pisały wiele o trzęsieniach ziemi bardzo strasznych; gwiaździarze2 Winnicy spodziewali się tego trzęsienia i u siebie, oczekując go ze smutkiem i trwogą. Szczeniowski, chcąc pocieszyć strapionych, zaprasza panów nauczycieli na obiad. Nakryto stół w najodleglejszej komnacie. Przy obiedzie rozmowa o nowych klęskach trzęsienia, stąd nowe trwogi. Szczeniowski dowodzi, że tu nie będzie trzęsienia, nauczyciele utrzymują, że musi być, bo Winnica leży na kierunku trzęsienia ziemi, a jeszcze do tego nad rzeką. Aż tu daje się słyszeć huk podziemny – strach – huk ustał, ochłonęli ze strachu – huk powraca coraz silniej; stół się zatrząsł, szklanki zadzwoniły, szyby zabrzęczały i z największym łoskotem dom zadrżał, jakby się zapadał – nauczyciele w nogi, Szczeniowski za nimi, pędzi ich przez wszystkie komnaty, wyrywają się jeden przed drugim, wywracają się po schodach, wypadają aż na dziedziniec; a jeszcze bryzgi z dachu gonią za nimi, i jeszcze ostatnia stara beczka napełniona gruzem i czerepami3 huczy po dachu, wlatuje pomiędzy nauczycieli, pęka z łoskotem i donosi im, że to takie bomby udały trzęsienie ziemi.
3PRZEDRUK ZA: Aleksander Jełowicki, Wspomnienia, Kraków 1877, s. 22–24.
Notes de bas de page
Auteur
1804–1877

Le texte seul est utilisable sous licence Creative Commons - Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification 4.0 International - CC BY-NC-ND 4.0. Les autres éléments (illustrations, fichiers annexes importés) sont « Tous droits réservés », sauf mention contraire.