4. Prima aprilis
Pamiętniki [fragment]
p. 41
Texte intégral
1Przybycie mojej rodziny zmusiło p. Torquinio1 do opuszczenia mego domu, w którym dawałem mu czasowo mieszkanie. Przed jego odjazdem rozmawiano w pewnym towarzystwie o zwyczaju, przyjętym prawie w całej Europie, oszukiwania w dniu 1‑go kwietnia. Twierdziłem, że ten zwyczaj o tyle jest zajmujący, o ile udaje się zmusić kogoś do uwierzenia rzeczy nieprawdopodobnej. Odpowiedziano mi, że złapać się mogą chyba tylko ludzie bardzo niemądrzy. – Nie – odrzekłem. – Niekiedy może wpaść i człowiek rozumny.
2Wtedy któryś z obecnych zwrócił się do mnie ze słowami:
– Chciałbym wiedzieć, w jaki sposób potrafiłbyś pan zwieść takiego człowieka jak np. Jędrzej Śniadecki?2
– Podejmuję się tego zadania – odrzekłem.
3Z niecierpliwością doczekawszy się dnia 1‑go kwietnia, wysłałem mu kartę następującą: „Tylko co w moim domu stało się straszne nieszczęście. Torquinio, goląc się, poderżnął sobie gardło. Przybywaj pan jak najprędzej, ażeby mi pomóc go ratować”.
4Śniadecki niebawem przybiegł zadyszany. Serdecznie podziękowałem mu za jego dobroć, ale zwróciłem uwagę, że sopraniści nie miewają zarostu nawet na prima aprilis.
5PRZEDRUK ZA Pamiętniki d‑ra Józefa Franka, profesora Uniwersytetu Wileńskiego, z francuskiego przetłumaczył, wstępem i uwagami opatrzył dr Władysław Zahorski, Wilno 1913, t. 3, s. 95.
Notes de bas de page

Le texte seul est utilisable sous licence Creative Commons - Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification 4.0 International - CC BY-NC-ND 4.0. Les autres éléments (illustrations, fichiers annexes importés) sont « Tous droits réservés », sauf mention contraire.