61. Jesień w Krakowie. Rok 1862
Kronika domowa [fragmenty]
p. 279-280
Texte intégral
Przechadzka jesienna do lasu Bielańskiego
1W każdą porę roku lubię pobyt w lesie. Na wiosnę, kiedy jeszcze młodziuchna obleje cienkie gałązki brzeziny kolorem fioletu, później, gdy młode pączki i drobne listki ożółcą ją jasną farbą. – W lecie, gdy skwar słoneczny dopieka, jakże jest miło spoczywać w chłodzie w cieniu drzew. – W jesieni, gdy drzewa przybiorą się w kolory żółte i pomarańczowe w rożnych odcieniach. – Nawet w zimie las bywa piękny w dniu słonecznym, gdy na ciemnozielonych gałęziach świerków usadowią się śniegowe masy.
2Taką przechadzkę pieszą odbyłem d. 18 października r. b. sam jeden, bo do pieszej drogi niełatwo znaleźć towarzysza. Około godziny 12‑tej stanąłem na Bielanach i usiadłem dla spoczynku pod drzewami. Przez cały czas mego tam pobytu nie dostrzegłem żadnego żywego stworzenia i ani jeden nie pokazał się ptaszek, i tylko jedyna mucha leśna usiadła mi na karcie otwartej książki, przypatrzyła mi się i zdziwiona – co ja tu robię? – odleciała. Cisza panowała zupełna, tylko las szumem gałęzi śpiewał melancholijny hymn pożegnania na cześć minionej pięknej pory, a liście spadające układały się na ziemi do snu wiecznego... Każde drzewo już się pozbyło większej części ozdób lata i wyglądało, jak niejeden niegdyś bogaty hrabia, który w zbytkownym życiu przeszumiał większą część dawniejszego dobrobytu, a dziś połyskując jeszcze resztkami, radby przedłużyć dawną świetność swego dworu, czego mu wzbraniają starozak[onni] wierzyciele, przypominając mu: redde quod debes1.
3Przedumawszy tak dwie godziny, ruszyłem przez niegdyś las Wolski do domu, któremu już tylko pozostało nazwisko, bo rzeczy już nie ma, tj. drzew roślejszych, tylko krzaki i gdzieniegdzie ojce lasu, czyli nasienniki2... Ustąpili z miejsc swych owi patriarchowie, stare dęby, i weszli nie do grobu..., lecz do pieców, dokąd ich teraźniejsi posiadacze wyprawili... Doczekali się oni zupełnego zniszczenia lasu, ale ani oni, ani ich spadkobiercy nie doczekają tego, że las wyrośnie.
4PODSTAWA DRUKU: Ambroży Grabowski, „Kronika domowa”, tom 3‑ci (1862, 1863, 1864), in 4‑o, rkp. Archiwum Narodowe w Krakowie, sygn. 1 (dawna E. 4), k. 102.
Notes de bas de page

Le texte seul est utilisable sous licence Creative Commons - Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification 4.0 International - CC BY-NC-ND 4.0. Les autres éléments (illustrations, fichiers annexes importés) sont « Tous droits réservés », sauf mention contraire.