Obra etnográfica (I)
|I. Literatura popular
Romances Galiciennes1
Texte intégral
- 1 Originalmente publicado na revista Romania, 1873, vol. ii, pp. 259-260.
1Les deux romances suivantes, dont la première est incomplète, ont été recueillies par moi à Tuy, sur la frontière, de la bouche de Domingos, jeune galicien qui s’en allait à Lisbonne pour s’engager comme criado de servir. J’emploie à peu près l’orthographe usuelle en Galice.
I Nadal
Esta noite de Nadal,
Per ser noite d’alegria,
Camiñando vay Xosé
Amais a virxen Maria.
Camiñan para Belem
Para xegaren con dia.
Quando a Belem xegaron
Toda a xente dormia;
Arrimaron-se a unha peña
O pé d’unha fonte fria.
San Xosé foi buscar lumbre,
Até lumbre non tragia:
Bagaron anxos del cielo
Que rico lumbre tragiam.
– Abre las portas, portero,
A Xosé e a Maria.
– Estas portas son de ferro,
Non s’abren até el dia.
San Xosé le perguntaba:
– Que tal està la parida?
– La parida està buena,
En su cama recogida.
II A morte de Xesus
Juebes santo, juebes santo,
Tres dias antes de Pascoa,
Quando o Redemptor do mundo
Por seus dicipulos xamaba;
Xamaba por un e un,
Dous e dous se lle xuntaba.
Depois que os tiña xuntos,
D’esta maneira fallaba:
«Qual de vos, dicipulos mios,
Quer morir por mi mañana?»
Miran unos para otros,
Niun lle voltou palabra
Senon San Xuan Bautista,
Padricador da montaña.
A roda da meia noite
Xesus Christo camiñaba;
Levaba unha cruz a cuestas
De madeira mui pesada;
C’uma corda á garganta
D’onde ll’os xudeus puxaban:
Cada puxon que lle daban
Xesus Christo arrodillaba.
Xegou ao Monte Calvario;
Tres Marias a xorar:
Unha era Madalena,
Otra era sua irmana,
Otra era virxen pura,
Que mais pasion le daba;
Unha limpaball’os pés,
Otra limpaball’a cara,
Otra recogia o sangre
Que Xesus Christo derrama.
O sangre que lle caía
Caía en cal sagrado;
O home que o bebese
Será ben aventurado:
N’este mundo será rei,
No otro santo coronado.
Quen esta oracion disera
Todos os vernes do anno
Gañaba un canto no cielo.
Quen a sabe non a di;
Quen a oye no a deprende,
Dia do noso xuizo
Beras que conto nos ten.
(Porto, Janvier 1873.)
Notes
1 Originalmente publicado na revista Romania, 1873, vol. ii, pp. 259-260.
© Etnográfica Press, 1993